Uniwersalny nadajnik-odbiornik asynchroniczny, nazywany w skrócie UART (od pełnej nazwy w języku angielskim), jest rodzajem interfejsu komunikacji szeregowej. Podstawową funkcją UART jest przesyłanie i odbieranie danych poprzez magistralę danych. Umożliwia on dwóm urządzeniom, takim jak komputery, transmisję danych za pośrednictwem połączenia przewodowego. UART konwertuje przychodzące i wychodzące bajty danych na szeregowy strumień bitów.
Te konkretne UARTy są autonomicznymi układami scalonymi. Jednak można je również znaleźć w mikrokontrolerach.
Układy scalone UART są urządzeniami półprzewodnikowymi, które można zintegrować z elektroniką w celu umożliwienia komunikacji UART. UART jest popularną metodą komunikacji w projektach elektronicznych. Pozwala sprzętowi komputerowemu na komunikację z innymi modemami i urządzeniami szeregowymi.
Przy wyborze układu scalonego UART, upewnij się, że urządzenie spełnia wymagania szybkości transmisji modemu.
Jedna strona UART składa się z około 8 linii danych i styków sterujących. Po drugiej stronie UART znajdują się dwa przewody szeregowe: Transmisji (TX) i Odbioru (RX).
UARTy mogą posiadać standard komunikacji, który określa sygnały między urządzeniami. Standardy te obejmują RS-232, RS-422 i RS-485.
Szybkość transmisji UART jest prędkością, z jaką dane są przesyłane, podaną w bitach na sekundę (bit/s lub b/s). Urządzenia komunikujące się między sobą powinny mieć taką samą szybkość transmisji.
Asynchroniczny odnosi się do rodzaju komunikacji szeregowej, w której interfejsy na każdym końcu nie są zsynchronizowane wspólnym sygnałem zegara.
USART jest bardzo podobny pod względem funkcjonalności do urządzenia UART. Jednakże oferuje on również możliwość trybu „synchronicznego”.